Het ontstaan van osteopathie
Osteopathie is in de vorige eeuw ontwikkeld door de Amerikaanse arts Andrew Taylor Still (1828-1917). Zijn medische kennis combineerde hij met zijn eigen, nieuwe inzichten. Andrew ontdekte dat een optimale gezondheid alleen mogelijk was wanneer alle weefsels en cellen van het lichaam in harmonie samenwerken. Hij beredeneerde dat het ontstaan van ziekte zijn oorsprong zou kunnen hebben in lichte anatomische afwijkingen.
Vervolgens bewees hij dat hij de lichamelijke gezondheid kon herstellen door het lichaam enkel met zijn handen te behandelen, waarna hij deze innovatieve aanpak voor het herstellen van de gezondheid ‘osteopathie’ noemde. Meer dan honderd jaar geleden realiseerde Andrew zich dat een mens meer is dan alleen een fysiek lichaam en dat het menselijk lichaam bestaat uit veel verschillende delen, welke allemaal nauw verbonden zijn met elkaar en samen een functioneel geheel vormen. Zijn visie was een geheel nieuw medisch systeem dat de relatie van het lichaam, emoties en de geest erkent.
Tijdens zijn werk als arts bleef Andrew Still osteopathie onderzoeken en ontwikkelen. Zo ontdekte hij dat hij, door zijn handen te gebruiken voor zijn patiënten, het vermogen had om hun fysiologie te veranderen en de gezondheid te herstellen. Hij ontwikkelde een praktische manier om mensen te behandelen door enkel en alleen zijn handen te gebruiken. Zodoende gebruiken osteopaten vandaag de dag nog steeds alleen de handen om patiënten te behandelen.
Osteopathie is in de Verenigde Staten en Engeland nu een erkende vorm van gezondheidszorg. Het heeft via Engeland en Frankrijk zijn weg naar Europa gevonden, waar het nu steeds bekender wordt, en meer wordt erkend. Zo ook in Nederland.
